Powszechnie uznaje się, że impaktor Chicxulub, kosmiczna skała, która uderzyła w Ziemię 66 milionów lat temu, był odpowiedzialny za wywołanie katastrofalnych globalnych wydarzeń, które zniszczyły dinozaury.
Uderzenie pozostawiło po sobie krater u wybrzeży meksykańskiego półwyspu Jukatan, który ma wymiary 150 km szerokości i 20 km głębokości i uważa się, że wywołało tsunami, trzęsienia ziemi i erupcje wulkanów, które nie tylko doprowadziły do śmierci dinozaurów, ale zabiło prawie trzy czwarte całej roślinności i życia na Ziemi.
Jednak nadal nie jest jasne, czym dokładnie był impaktor Chicxulub – czy to asteroida czy kometa? – skąd się wziął lub co spowodowało, że uderzył w Ziemię z taką siłą.
W nowym badaniu naukowcy z Uniwersytetu Harvarda twierdzą, że impaktorem Chicxulub mógł być kometa pochodząca z obłoku Oorta – lodowe szczątki znajdujące się na skraju Układu Słonecznego, która została zepchnięta z kursu przez pole grawitacyjne Jowisza, podczas przemierzania swojej orbity.
„Układ Słoneczny działa jak automat do gry w pinball” – powiedział współautor badania, student Harvard University, Amir Siraj.
„Jowisz, najbardziej masywna planeta, wyrzuca komety z orbity i przenosi je bardzo blisko Słońca”.
Przechodząc blisko Słońca, komety – nazywane sungrazer [komety muskające Słońce] – mogą doświadczyć potężnych sił pływowych, które rozbijają kawałki skały i ostatecznie wytwarzają komety.
„W przypadku zbliżenia się do Słońca część komety bliżej Słońca odczuwa silniejsze przyciąganie grawitacyjne niż część znajdująca się dalej, co skutkuje siłą pływową w poprzek obiektu” – powiedział Siraj.
„Można uzyskać tak zwane rozerwanie pływowe [tidal disruption event], w którym duża kometa rozpada się na wiele mniejszych części. I co najważniejsze, podczas podróży powrotnej do obłoku Oorta istnieje zwiększone prawdopodobieństwo, że jeden z tych fragmentów uderzy w Ziemię”.
W porównaniu z poprzednimi obliczeniami, badanie Harvardu wskazuje, że prawdopodobieństwo uderzenia komet w Ziemię przez długi czas jest około 10-krotnie wyższe i pokazuje, że około 20 procent komet nieokresowych staje się sungrazer [kometami muskającymi Słońce].
„Nasz artykuł stanowi podstawę do wyjaśnienia wystąpienia tego zdarzenia” – powiedział główny autor badania, prof. Avi Loeb.
„Sugerujemy, że w rzeczywistości rozerwanie obiektu, gdy zbliża się on do Słońca, może zainicjować zdarzenie i być powodem uderzenia, które zabiło dinozaury”.
Dalszym potwierdzeniem ich twierdzenia jest fakt, że analiza krateru Chicxulub sugeruje, że skała składała się z chondrytu węglistego – rodzaju meteorytu rzadkiego wśród asteroid z pasa głównego, ale prawdopodobnie szeroko rozpowszechnionego wśród nieokresowych komet.
Naukowcy twierdzą, że ich teoria może zostać przetestowana poprzez dalsze badanie innych podobnych kraterów, a nawet tych na powierzchni Księżyca, aby określić skład impaktorów.
Źródła: Jason Goodyer
Breakup of a Long-Period Comet as the Origin of the Dinosaur Extinction
Zdjęcia: pixabay
